De Europese Unie gaat drie belangrijke duurzaamheidsverordeningen samenvoegen tot één omnibuswetgeving. Het gaat om de Corporate Sustainability Due Diligence Directive (CS3D), de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) en de Taxonomy Regulation.
Dit initiatief, aangekondigd door voorzitter van de Europese Commissie Ursula von der Leyen, wil de verplichtingen harmoniseren alsook redundanties en overlappingen in de gegevensverzameling aanpakken om de lasten voor de betrokken bedrijven te verlichten. Deze stap komt er na een reactie van de EU-staatshoofden op de Verklaring van Boedapest waarin ze oproepen tot een ‘vereenvoudigingsrevolutie’ en een vermindering van de rapportageverplichtingen met 25% in de eerste helft van 2025. Het sluit ook aan bij de aanbevelingen uit het rapport van Mario Draghi over het Europese concurrentievermogen.
Omnibuswetgeving is in het verleden al gebruikt voor wetgeving op het gebied van consumentenbescherming of om bepaalde delen van het gemeenschappelijk landbouwbeleid om te vormen (1). De huidige inspanning om te consolideren zal met technische uitdagingen te maken krijgen aangezien de drie bovengenoemde verordeningen een verschillende reikwijdte hebben en op verschillende groepen bedrijven van toepassing zijn.
Hoewel Ursula von der Leyen erop aandringt de inhoud van deze wetten te handhaven kan de Commissie mogelijk niet controleren wat er verder gebeurt indien het wetgevingsproces wordt heropend. “De Commissie zal een wetgevingsvoorstel indienen en dan is het een vrijbrief voor het Parlement en de Raad,” waarschuwt Nicolas Lockhart, mede-hoofd van ESG bij advocatenkantoor Sidley Austin (2). Beide organen kunnen immers belangrijke amendementen voorstellen.
Deze bezorgdheid is relevant zoals blijkt uit een recent precedent waarbij Europarlementsleden onverwachte wijzigingen doordrukten in de EU Ontbossingsverordening. Volgens Corporate Europe Observatory is het doel om de rapportageverplichtingen voor bedrijven met 25% te verminderen bovendien niet haalbaar zonder aan de “essentie” van de regelgeving te raken.(3)