Het Trade for Development Centre van Enabel heeft AKA ZEBRA opdracht gegeven de operationele, financiële en commerciële procedures en implicaties te verduidelijken en vast te leggen voor Ivoriaanse cacaocoöperaties die van een “lokale” coöperatie willen overschakelen op een “export”coöperatie.
In het rapport (FR) worden deze verschillende stappen en implicaties in detail beschreven en worden ook de voorwaarden beschreven voor een succesvolle overstap naar export.
Verder zijn hieronder te downloaden:
- Een rapport met de financiële analyse voor een overstap naar export (FR);
- Een tool om deze financiële analyse uit te voeren (FR);
- Een tijdschema met de belangrijkste momenten voor het beheer van een exportproject: stappen, formaliteiten en kosten van de procedures (FR).
Algemene conclusie
Export blijft voorbehouden aan goed georganiseerde coöperaties die volgens de regels van goed bestuur worden beheerd en die winstgevend zijn in hun huidige activiteiten. Het is een vak apart, dat niet geïmproviseerd kan worden wanneer het erom gaat veeleisende markten zoals die van de Europese Unie te bereiken.
Export impliceert de invoering van procedures en menselijke en financiële middelen om de doelstellingen te bereiken die zijn vooropgesteld. Het is belangrijk een pro-actieve en geen passieve houding aan te nemen: niemand zit te wachten op nieuwkomers op een concurrerende markt voor een basisproduct, vooral omdat de markt reeds grotendeels wordt bezet door dochterondernemingen van internationale concerns en traders. Het komt erop aan vooruit te gaan om boven de massa uit te steken.
De export van cacao uit Ivoorkust vereist een grondige kennis van de specifieke werking van het marktreguleringssysteem dat door de regering via de CCC is opgezet. Dit zal een extra beperking vormen in vergelijking met de vrije markten in de rest van Afrika (met uitzondering van Ghana) en in Latijns-Amerika. De ontwikkeling van een sterk netwerk van verbindingen binnen de CCC is een eerste vereiste voor de ontwikkeling van de export.
Kandidaten voor rechtstreekse uitvoer mogen niet dromen. De winstmarge ten opzichte van de verkoop aan een plaatselijke exploitant is zeer gering en rechtvaardigt wellicht niet de inspanningen en moeilijkheden die hen te wachten staan.
Maar de cacao-uitvoer kan ook een verhaal zijn van vrouwen en mannen die erin slagen zich bekend te maken via hun verhaal, om een ander verhaal te bereiken, dat van de chocolademaker die hun bonen zal gebruiken. Het gaat er dus om een duidelijke visie te hebben op wat wij kunnen aanbieden en bereiken, door het ecosysteem te kennen tot aan de consumenten.
