TDC is een programma van Enabel, het Belgisch Ontwikkelingsagentschap.
De Europese Commissie heeft een nieuwe verordening voorgesteld tot wijziging van de verordening houdende een gemeenschappelijke marktordening voor landbouwproducten (GMO), met als doel de positie van boeren in de toeleveringsketen van landbouwproducten te versterken.
Eind november vond de 4e editie plaats van de Nationale Dagen van de Eerlijke Handel (JNCE), een initiatief van het platform voor eerlijke handel van Burkina Faso. Dit initiatief dat werd gefinancierd door het TDC van Enabel was broodnodig om de vele uitdagingen in de sector aan te pakken en om manieren te vinden om uit de aanhoudende crisis te geraken.
La coopérative Cacao Okapi a été créée en octobre 2019 et compte à ce jour 431 producteurs. Elle est chargée de l’encadrement des producteurs dans la production de
Het merk Ethiquable biedt al twintig jaar een breed scala aan voedingsmiddelen, waaronder chocolade en koffie, afkomstig uit de eerlijke handel en biologische landbouw. Dit doen ze volgens een eigen ethiek die verder gaat dan de toch al hoge normen van deze sectoren.
Er komt een einde aan de EUDR-saga. Op 4 december 2024 bereikten het Europees Parlement en de Raad een politiek akkoord over het voorstel van de Commissie om de overgangsperiode met 12 maanden te verlengen.
Lijst van met dwangarbeide vervaardigde producten: Met dwangarbeid vervaardigde producten – Consilium
Op 3 december organiseerde TDC een webinar rond de barometer 2024 over fair trade vanuit marketingperspectief. Eerst presenteerde Sacha Dumoulin van Dediacted de belangrijkste resultaten van de barometer 2024 over fair trade. Nadien analyseerde marketingspecialist Nicolas Lambert welke elementen uit de studie nuttig kunnen zijn in een bedrijfsstrategie en op welke manier fair trade je merkimago kan versterken. Herbekijk het webinar hier!
De Europese Unie gaat drie belangrijke duurzaamheidsverordeningen samenvoegen tot één omnibuswetgeving. Het gaat om de Corporate Sustainability Due Diligence Directive (CS3D), de Corporate Sustainability Reporting
TDC organiseert samen met de Belgische fairtradeorganisaties een smakelijk fairtradeontbijt op 16 januari in het peristylium van het federaal parlement. Wil je erbij zijn? Schrijf je nu in!
In 2007 riep de Britse minister van Internationale Samenwerking Hilary Benn consumenten op om Nederlandse bloemen geteeld in serres links te laten liggen en Keniaanse rozen te kopen.
Zijn argumenten: beter voor het milieu en goed voor de werkgelegenheid en de ontwikkelingskansen van het land. Maar klopt dat wel? Hoe duurzaam zijn geteelde bloemen uit het Zuiden en hoe kwalitatief zijn de werkomstandigheden? En waar staat fair trade in dit verhaal?
Fair trade heeft zich de afgelopen veertig jaar ontpopt tot een krachtig ontwikkelingsmodel, gebouwd rond een kop koffie uit Latijns-Amerika en een reep chocolade van Afrikaanse cacao. Op die manier bestrijden we al consumerend de ongelijkheid tussen Noord en Zuid. Maar zijn boeren van bij ons niet even grote slachtoffers van het heersende landbouwmodel? Heeft een Griekse boer niet evenveel recht op een eerlijke prijs voor zijn product? Vragen die al langer leven in de Europese fairtradebeweging, maar de afgelopen jaren tot steeds meer concrete initiatieven hebben geleid.
Weinig teelten zijn zo arbeids- en tijdsintensief als vanille, na saffraan de duurste specerij ter wereld. Toch levert dit de boeren in Madagaskar en elders weinig meer op dan bittere armoede. De keten is complex en de concurrentie van synthetische vanille is moordend. Gelukkig zijn er ook vanilleproducenten die hoopvol naar de toekomst kijken, dankzij fair trade.
De tijd dat de productie van bio en fair trade een zaak was van boeren in het arme Zuiden en de consumptie een zaak van rijke Noorderlingen ligt al even achter ons. In een aantal landen in het Zuiden groeit een middenklasse die openstaat voor duurzame aankopen. Op verkenning bij de startende Afrikaanse bio- en fairtrademarkt.
Consumenten associëren eerlijke handel met producten van ‘kleine boeren’, verenigd in coöperaties. Helemaal juist is dat beeld niet, want reeds in 1994 werd de eerste grootschalige theeplantage fairtradegecertificeerd. Twintig jaar later kleeft er een eerlijk keurmerk op bananen, thee, bloemen en wijn afkomstig van grote landbouwbedrijven, maar leeft de vraag of dit de juiste aanpak is volop. Centraal in de discussie staat het begrip living wage, een eerlijk, ‘leefbaar’ loon voor (seizoens)arbeiders.
Op 24 april 2013 stortte in een industriële buitenwijk van Dhaka de zes verdiepingen in van het Rana Plazacomplex. Tussen de stapels kleren voor de Europese en Amerikaanse markt werden 1138 Bengaalse arbeiders dood aangetroffen. Aziës grootste industriële ramp na Bhopal legde een foute bouwconstructie bloot, maar ook de race to the bottom in de textielsector, ditmaal met dodelijke afloop. Ondertussen zijn we anderhalf jaar later. Wat is het antwoord van overheden, bedrijven, vakbonden en ngo’s? Heeft de consument duurzame alternatieven?
Betere markttoegang voor producenten : de rode draad doorheen vier projecten van het Trade for Development Centre. Wat hebben Palestijnse coöperaties, Peruviaanse houtkappers, Boliviaanse bioboeren en Congolese koffieboeren gemeen? Dat zij een uitweg zoeken uit armoede en conflicten door hun organisaties te versterken, de kwaliteit van hun producten te verbeteren en er een markt voor te zoeken. Om die droom waar te maken krijgen ze alle vier een flinke duw in de rug van het Trade for Development Centre.
Fairtrade, het meest verspreide ethische label in de wereld, werd in 2013 in Kenia gelanceerd voor lokale consumenten. TDC financierde een studie die Fairtrade-actoren een beter beeld geeft over de kennis, mening en houding van consumenten tov Fairtrade en ethische handel in het algemeen. De studie focust op de aankoopcriteria en mediaconsumptie en geeft zo inzicht in het potentieel van Fairtradeproducten op de Keniaanse markt.
Ontmoeting met Marie-Paule Eskénazi, medeoprichtster van ‘Tourisme Autrement’. De organisatie is een vzw die eerst fungeerde als denktank en sensibiliseringsorgaan, daarna het gelijknamige salon organiseerde en nu het Greeters-netwerk, een internationale beweging van participatief toerisme, in goede banen leidt.
Het hart op de juiste plaats en uiterst gedreven, maar ook nuchter als het moet: op haar manier draagt Barbara Brugmans haar steentje bij in samenwerking met en voor vrouwen in de hele wereld. Tien jaar geleden stampte ze de faire doopsuikerwebwinkel Fairytale uit de grond. In 2010 werd ze beloond voor haar harde werk met de Be Fair Award van het Trade for Development Centre.
