TDC is een programma van Enabel, het Belgisch Ontwikkelingsagentschap.
Wat is duurzame handel? We spreken over duurzame handel als het handelsverkeer van goederen en diensten sociale, economische en ecologische voordelen oplevert volgens de basisregels
Trade for Development Centre Het Trade for Development Centre (TDC) wil eerlijke en duurzame handel ondersteunen en verantwoorde consumptie promoten.Daartoe zet TDC in op verschillende
TDC versterkt de capaciteiten van Afrikaanse mkmo’s op het vlak van management (financieel, organisatorisch, bestuurlijk) en marketing (positionering, markttoegang, verkoop, enz.). Hiervoor ontwikkelden we een
Privacybeleid Wie zijn we Ons website-adres is: https://www.tdc-enabel.be. Welke persoonlijke gegevens we verzamelen en waarom we die verzamelen Reacties Als bezoekers reacties achterlaten op de
In 2002 richtten een aantal boerengroepen in het zuidwesten van Rwanda, vlakbij het Nyungwewoud, de koffiecoöperatie KOAKAKA op. Stap voor stap bouwden ze hun organisatie uit, onder meer met een zeventigtal verzamelpunten waar leden hun net geplukte bessen naartoe brengen en twee wasstations waar de eerste stappen van het verwerkingsproces plaatsvinden. Al snel behaalde KOAKAKA het Fairtradelabel.
Volgens Sandra Rothenberger, docent marketing aan Solvay Brussels School, zullen ethische sneakers dezelfde weg opgaan als de biologische voeding, maar dan sneller.
Met 1.600 leden vertegenwoordigt het RéPAB (Réseau des producteurs d’ananas du Bénin) ongeveer 20% van de ananasproducenten van het land. Sinds 2003 heeft de coöperatie een lange weg afgelegd, en vandaag de dag heeft ze zowel een biologische als een fairtrade certificering. In 2016 werd een keerpunt bereikt met de ondertekening van een contract met een Beninees bedrijf dat vruchtensap exporteert. Om dit contract na te komen moest de RePAB een tandje bijsteken, onder andere op het gebied van het management van de organisatie.
Jaar in, jaar uit helpt Ecolife uiteenlopende bedrijven en organisaties om op een duurzamere manier te doen waar ze goed in zijn. De klemtoon ligt daarbij op ecologie. “Maar eco en fair gaan voor ons samen,” zegt projectverantwoordelijke Ingrid Pauwels. En dus zet Ecolife zijn expertise tijdens de Week van de Fair Trade graag in voor meer fair trade in thuisgemeente Herent.
YEYASSO is een coöperatie in een vrij afgelegen gebied in het westen van het land, tot voor enkele jaren een onstabiele regio omwille van de burgeroorlog. Vroeger was het bij uitstek een koffiestreek, mede door de klimaatverandering wordt cacao steeds interessanter
Door het aanslepende conflict in Oost-Congo is de koffieteelt in de provincie Zuid-Kivu heel lang verwaarloosd, maar de laatste jaren is een nieuwe dynamiek ontstaan. Twee coöperaties SOPACDI en RAEK timmeren enthousiast aan de weg met de steun van ngo’s, fairtradeorganisaties en het Trade for Development Centre (TDC).
De Congolese provincie Zuid-Kivu staat bekend als een gevaarlijke streek waar geweld en plunderingen schering en inslag zijn. Hierdoor moeten boeren hun plantages vaak achterlaten of kunnen ze hun koffie niet verkopen aan een goede prijs. RAEK (Regroupement des Agriculteurs et Eleveurs de Kabare) ontstond in 1992. De organisatie verenigt kleine landbouwers en veehouders uit Kabare (Kivu) en verdedigt hun belangen.
Het Afrika van de Grote Meren staat bekend om de voortreffelijke kwaliteit van zijn arabica en robusta. De regio wordt dan ook al meer dan een eeuw afgeschuimd door aankopers op zoek naar de beste koffiebessen. Het Trade for Development Centre (TDC) engageert zich om 5 van deze coöperaties in Oeganda, Rwanda en DRC te ondersteunen. Het wil van de Grote-Merenkoffie een ontwikkelingshefboom maken voor de kleine gemarginaliseerde producenten uit de regio.
“De klimaatverandering is niet eerlijk. Ontwikkelingslanden hebben het minst bijgedragen tot het probleem, maar worden het zwaarst getroffen door de gevolgen.” Om die vaststelling konden ook de onderhandelaars van het Kyotoprotocol niet heen en dus voorzagen zij in de mogelijkheid van koolstofkredieten voor het Zuiden. Ook de sector van eerlijke en duurzame handel tast vandaag de mogelijkheden af om producentenpartners via die weg de broodnodige middelen te bezorgen om de gevolgen van de klimaatverandering het hoofd te bieden.
Wilde planten groeien en bloeien in de vrije natuur, zonder tussenkomst van de mens. Toch zijn ze verrassend belangrijk voor onze economie. Heel wat planten, zaden en vruchten worden verzameld voor toepassingen in de geneeskunde, de cosmetica- of de voedingsindustrie. Sinds enkele jaren zijn ook op dit terrein stappen gezet naar eerlijke handelspraktijken en certificering, met als doel zowel de biodiversiteit van de planten als de sociale ontwikkeling van de gemeenschappen die ze plukken en verzamelen.
Flashback: 2009, de melkcrisis in Europa bereikt haar hoogtepunt. Boze Belgische boeren op de rand van het faillissement lozen miljoenen liters melk in een wei. De situatie vandaag is nauwelijks rooskleuriger. Boeren kunnen niet leven van hun job met een melkprijs van 30 cent terwijl de productiekosten rond de 40 cent bedragen. De boeren hier vragen ook een faire prijs, een eerlijke handel. Welke nieuwe Belgische en Europese initiatieven zijn sindsdien ontstaan? En hoe reageren de klassieke Belgische fairtradespelers vandaag op deze tendens?
Bijna 25 jaar na de val van de Muur en de drieste omschakeling naar een vrije markteconomie vinden producten van eerlijke handel langzaam hun weg naar Oost-Europese consumenten. Stap voor stap met beperkte middelen maar met veel enthousiasme timmert een steeds groter wordende groep activisten aan de weg.
De afgelopen decennia is palmolie gestaag opgeklommen tot de belangrijkste plantaardige olie wereldwijd. Deze evolutie heeft geleid tot grote ongerustheid bij artsen: sinds oktober 2013 raadt de Belgische Hoge Gezondheidsraad aan om het gebruik van palmolie te beperken wegens te veel verzadigde vetzuren. Minstens even groot is de ongerustheid bij ngo’s en milieu-activisten: om ruimte te maken voor palmolieplantages wordt al jarenlang aan een verschrikkelijk tempo tropisch bos gekapt. Is een duurzame teelt van het oranje goud mogelijk?
In 2000 berichtten de media uitgebreid over kinderarbeid en massale armoede op de cacaoplantages in West-Afrika. De publieke verontwaardiging was enorm. De chocolade-industrie beloofde daarop 100% eerlijk of duurzaam gecertificeerde cacao tegen 2020. Zal dit ook echt een stap vooruit betekenen voor de cacaoboeren?
Vanille is de tweede duurste specerij na saffraan omdat het kweken ervan arbeidsintensief is. Ondanks de hoge kostprijs wordt vanille enorm geapprecieerd omwille van zijn smaak. Synthetische vanille heeft aan populariteit gewonnen de afgelopen jaren. De wereldhandel van natuurlijke vanille schommelt rond 2.000 ton vanillestokjes of ongeveer 50 ton vanille-extract terwijl de vraag naar synthetische vanille in 2010 meer was dan 50.000 ton per jaar. Over het algemeen verkiezen bedrijven de synthetische variant omdat die goedkoper is.
