TDC is een programma van Enabel, het Belgisch Ontwikkelingsagentschap.
In de bosrijke omgeving van Heusden-Zolder heeft Ana Kindermans haar atelier. Hier ontwerpt zij juwelen van fairtradegoud. Ana is een pionier: zij was de eerste Belgische ontwerpster die koos voor goud dat op een eerlijke en menswaardige manier wordt ontgonnen.
TDC heeft een marktstudie laten uitvoeren over wilde geneeskrachtige en aromatische planten met potentieel voor een verhoogde levensstandaard van producenten en natuurbehoud. Met deze studie anticiperen we op de toenemende mogelijkheden voor deze producten in de voedings-, cosmetische en farma-industrie.
Duurzaam reizen voor jong en oud met een flinke dosis avontuur: daar staan Joker en Anders Reizen voor. Daarnaast geven zusterorganisaties ViaVia Tourism Academy en Karavaan samen vorm aan het maatschappelijk verantwoorde luik van de organisatie. Duurzaamheidscoördinator Greet Huybrechts heeft Joker mee zien uitgroeien tot een touroperator met negen reiskantoren in Vlaanderen en trotse eigenaar van een Travelife-certificaat.
Nippend van een Mongozo, een Afrikaans fairtradebiertje op basis van banaan, doet Peter Raymaekers de krachtlijnen van het Leuvense Wereldcafé uit de doeken. Dit unieke concept bestaat intussen al tien jaar. De succesformule? De eigenzinnige combinatie van een bedrijf in de vorm van een coöperatie en een vereniging die gesteund wordt door wel negentig vrijwilligers.
Weinig landen ter wereld kennen een grotere natuurlijke en culturele rijkdom dan Ecuador. Met het kwartet kust, sierra, amazone en Galapagos beschikt het land over vier ecosystemen met een enorme biodiversiteit. Een kwart van de bevolking is inheems met tradities die eeuwen teruggaan. Het groeiende zelfbewustzijn van die indígenas maakt van Ecuador een pionier in de ontwikkeling van communautair toerisme.
Het zijn cijfers om van te duizelen: één gouden ring zorgt voor 20 ton hoogtoxisch afval en een verbruik van 50.000 liter zoet water. Bovendien zijn mijnbouwbedrijven zelden kampioen in respect voor de lokale bevolking.
Met een omzet van 500 miljard dollar en 250 miljoen werknemers is de toeristische sector een van de belangrijkste economische activiteiten op deze planeet. Heel vaak zijn de inkomsten ongelijk verdeeld en lijdt het milieu zwaar onder die massale volksverhuizingen. Welk alternatief biedt ‘duurzaam toerisme’ en hoe verzoen je de drie klassieke P’s van duurzame ontwikkeling (people, planet, profit) met de P van pleasure?
In tegenstelling tot vele van zijn buurlanden telt Senegal een zeer grote lokale visserijsector die een essentiële rol speelt in de lokale voedselzekerheid. Maar de tienduizenden vissers zijn met te veel en moeten de zee delen met buitenlandse concurrenten en Russische piraten, waardoor de visbestanden dramatisch dalen.
Gelukkig blijven de Senegalese regering en de vissersorganisaties niet bij de pakken zitten.
In 2007 riep de Britse minister van Internationale Samenwerking Hilary Benn consumenten op om Nederlandse bloemen geteeld in serres links te laten liggen en Keniaanse rozen te kopen.
Zijn argumenten: beter voor het milieu en goed voor de werkgelegenheid en de ontwikkelingskansen van het land. Maar klopt dat wel? Hoe duurzaam zijn geteelde bloemen uit het Zuiden en hoe kwalitatief zijn de werkomstandigheden? En waar staat fair trade in dit verhaal?
